Vrijdag 2 mei zijn Tayyab, Freddy Spoelman en ik (Arco) naar Lahore (Pakistan) afgereisd. Zondag gingen we eerst naar de kerk in Lahore van pastor Yacoub. De gemeente in Lahore was zo hartelijk en vol passie 🔥. Ik heb ons voorgesteld aan de gemeente en verteld waarom we hier zijn. Samen gezongen en de Heere geprezen! En toen kwam de collecte ….. en die gaven ze spontaan aan de kerk van Pastor Ashraf in Karachi. We werden er stil van. Na de dienst spraken we met pastor Yacoub. Wat een moedige broeder. Altijd met dreiging leven en toch openlijk getuigen van het geloof.
Verder hebben we een waterfabriek en een metaalfabriek bezocht. Mooi om te zien hoe er werk gecreëerd wordt en dat christenen en moslims samen in vrede kunnen werken.
Afgelopen maandag reisden we af naar Islamabad om een gesprek te hebben met de hogere legerleiding (macht ligt bij het leger nl) om een stichting op te richten in Pakistan. Vanwege de oorlogsdreiging leek de afspraak te worden gecanceld maar uiteindelijk hadden we een gesprek om 3 uur in de nacht. Dit ging goed. Er lijkt vertrouwen te zijn.
De hele reis worden we begeleid door een moslimvriend van Tayyab (Amjad) en Tayyab. Een bijzonder gastvrije en verstandige man die samen met Tayyab van alles regelt en waar we verblijven. Mooie gesprekken gevoerd over het evangelie en de Bijbel en tegelijk inzicht gekregen hoe moslims geloven/denken.
Vandaag zijn we naar Karachi gereisd vanuit het noorden (Swat). Door de aanval vannacht door India op Pakistan werd het luchtruim gesloten. Voordat we vertrokken werd ik gewezen op de tekst in Psalm 46 vers 8 -11. Wat er uitsprong is dit: Geef het op en weet dat Ik God ben. Dat gaf rust. We gingen op weg naar Islamabad en alle interne vluchten werden geannuleerd behalve de onze🙏. Bijzonder dankbaar moment. Al met al was het een spannende dag.
Vanaf donderdag t/m zondag verbleven we Freddy, Tayyab en Arco) in Karachi. We hebben een goede tijd gehad daar ondanks de oorlogssituatie. Donderdag zijn we naar de nieuw gebouwde multifunctionele kerk geweest en hebben we uitgebreid gesproken met Pastor Ashraf en de projectleider van de bouw. De bouw was enkele weken vertraagd ivm electriciteitsproblemen en ramadan (in combinatie met hitte). De bouw ziet er goed uit, zie foto’s maar heeft nog wel 6 weken nodig voordat het helemaal af is. Planning in Pakistan is wat te optimistisch en meer flexibel als in Nederland. We zijn bij Pastor Ashraf in huis geweest en mooie gesprekken gevoerd over het geloof. Ze leven eenvoudig en afhankelijk van God. We kregen meer uitnodigingen dan dat we simpelweg de tijd hadden en dergelijke ontmoetingen gaan altijd gepaard met eten. Ze geven het beste wat ze hebben aan de gasten. Het voelde soms zelfs ongemakkelijk. In deze wijk leven ze arm en zijn er dus geen airco’s, dus dat was best zweten en veel drinken.
Op vrijdag zijn we naar een school voor kinderen met autisme geweest. Bijzonder inspirerende vrouw die een levensvisie heeft om ouders en kinderen met een dergelijke stoornis te helpen. Iedereen is welkom ongeacht achtergrond/ geloof. In de middag naar een grote kledingfabriek geweest die aan Zeeman levert. 1300 mensen werken daar. 48 uur per week, 6 dagen en dan verdien je ca. 100 euro per maand. Vandaar dat ouders en getrouwde kinderen vaak bij elkaar wonen zodat de vaste lasten te betalen zijn. Zij hadden een woman empowerment programma zodat vrouwen opgeleid kunnen worden tot naaister en zelf inkomen kunnen genereren voor het gezin. Mooi initiatief! In de avond werden we meegenomen uit eten door het gastgezin (gelovige moslims) die werkelijk voor alles zorgden. Openlijk hebben we kunnen spreken over de genade en de wet, Jezus liefde, vervolging, gevolgen van bekering. En dat in alle respect en begrip.
Zaterdag wilden we opnieuw naar de arme wijk (Korangi) maar in de nacht waren er raketten afgevuurd op Karachi die door het afweersysteem werden neergehaald. Ik werd er wakker van. Onze lokale vrienden raden het ons af te gaan omdat deze week dichtbij militaire doelen liggen. Die avond zijn we gaan bowlen met de familie van onze gastheer. Onze vlucht van maandag was uitgesteld naar vrijdag vanwege de drukte. Tayyab fixte het via zijn contacten dat we voorrang kregen en we weer omgeboekt werden naar maandag👍🙏.
Zondag zijn we naar de kerk geweest bij pastor Ashraf in Korangi (die nacht geen aanvallen na staakt het vuren). De kerkdienst was nog in zijn eigen huis want de nieuwe kerk was nog niet af. Freddie en ik hebben ons voorgesteld en heeft verteld over onze belevenissen deze week. Een mooie dienst met veel enthousiast gezang (waar we niets van verstonden). Na de preek van pastor Ashraf over Johannes 3 vs 16 heb ik mogen spreken over Matth 25 waar het gaat over de daden die we voor de naasten doen uit liefde voor Jezus. Juist voor de kwetsbaren. Het is Woord en daad. Mooi om te zien dat alle 3 de zoons van pastor Ashraf volop meedoen in de dienst (muziek, gebed e.d.). Het was erg warm tijdens de dienst. Na de dienst hebben de gemeenteleden handen gegeven, met sommige gebeden voor problemen. Daarna nog uitgebreid gesproken met de familie en gegeten. Gemeenteleden waren echt dankbaar en we kregen een hartelijke groet, ook voor alle mensen die supporten uit Nederland.
Verder hebben we nog plannen gemaakt voor de school op de eerste verdieping van het nieuwe kerkgebouw. Eerste idee is om kinderen tussen de 8-14 jaar scholing te geven op ICT vlak (computervaardigheden, AI, websites bouwen etc.!) zodat ze dermate vaardigheden ontwikkelen dat ze een betere baan kunnen krijgen later en daarmee het hele gezin meer perspectief krijgt (uit de armoede komt).
Maandag begon de dag lastig. Allebei buikkramp dus toch wat verkeerd gegeten. Snel spullen gepakt en naar het vliegveld. Inmiddels zijn we veilig thuis🙏. Moe maar voldaan. Het was een heel avontuur. Hoe mooi is het dat je thuis weer warm ontvangen wordt🥰.
Dank voor het meeleven! En bovenal alle lof aan Hem voor de mogelijkheden die zich voordoen, de gesprekken, de veiligheid en de vriendschappen.
Hartelijke groet
Mede namens Freddy en Tayyab
Arco
